Errealistak Espainiako Monarkiaren gobernu-organo desberdinen Latinoamerikako eta Europako aldekoak izan ziren, Hispanoamerikako independentzia gerretan, 1808tik 1833an erregea hil zen arte iraun zutenak. Gatazkaren lehen urteetan, Fernando VII.a erregea Frantzian gatibu izan zenean, errealistek Espainiako Batzar Nagusi Goreneko autoritatea babestu zuten Penintsulako Gerran erregearen izenean gobernatu zuten Ameriketan eta Cadizko Gorteetan. 1814an Fernando VII.aren berrezarkuntzaren ondoren, errealistek Hispanoamerika gobernatzeko eskariaren alde egin zuten, baina lege zaharraren menpean gobernatzen tematu zirenen eta Cadizko Gorteek aldarrikatutako erreformak berrezartzen saiatu ziren liberalen artean banatu ziren.